ساعد سهیلی با «شهرک» در راه جشنواره فیلم فجر ۴۰
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۷۶۳۲۹
فیلم سینمایی «شهرک» به کارگردانی و نویسندگی علی حضرتی پس از اخذ پروانه ساخت در فروردین ماه جلوی دوربین رفت.
خبرگزاری میزان - «سازهای ناکوک» اولین اثر بلند سینمایی علی حضرتی در مقام کارگردانی است. علی حضرتی فعالیت هنری خود را به عنوان مدیر ویژه نامه هنری «تماشاخانه» آغاز کرد و پس از آن تهیهکنندگی تئاتر را بر عهده گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او پس از مدتی به سراغ تهیهکنندگی سینما رفته و فیلمهای سینمایی «خداحافظی طولانی» ساخته فرزاد موتمن، «نیمرخها» به نویسندگی و کارگردانی ایرج کریمی و «اردک لی» به کارگردانی بهروز غریبپور را تهیه کرد که در سی و ششمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر به نمایش درآمد. حضرتی آلبوم صوتی «آهوی بخت من گزل» محمود دولتآبادی را نیز در کارنامه خود دارد. وی کارگردانی را با ساخت فیلم کوتاهی به نام «ساعت ساز» آغاز کرد.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنیدحضرتی در فیلم «شهرک» که دومین فیلم بلند او در سمت کارگردانی است، با بازیگرانی، چون ساعد سهیلی و مهتاب ثروتی همکاری میکند که نقشهای اصلی فیلم «شهرک» را بر عهده دارند. شاهرخ فروتنیان، کاظم سیاحی و رویا جاویدنیا بازیگران دیگر این فیلم هستند. این فیلم به تهیهکنندگی علی سرتیپی پس از پشت سر گذاشتن پیش تولید ۴۵ روزه پس از حدود دو هفته از آغاز فیلمبرداری در تهران در پی افزایش شیوع بیماری کرونا و اعلام سازمان سینمایی مبنی بر لزوم توقف فیلمبرداری پروژههای سینمایی متوقف شد و پس از گذشت یک هفته فیلمبرداری خود را سر گرفت.
ساعد سهیلی بازیگر جوان سینما و تلویزیون که با فیلم «گشت ارشاد» مشهور شد در سالهای اخیر فیلمهای موفقی، چون «اتاق تاریک»، «ماهورا»، «گشت ارشاد ۱، ۲، ۳»، «۵۰ کیلو آلبالو»، «چند متر مکعب عشق»، «چارچنگولی» و «متروپل» نام برخی از فیلمهایی است که ساعد سهیلی در آنها حضور داشته است. سهیلی سال ۱۳۹۶ در سیوششمین دوره جشنواره فیلم فجر ساعد سهیلی با سه فیلم «لاتاری»، «ماهورا» و «اتاق تاریک» حضور داشت و با وجود این سه نقش، سهیلی در این دوره از جشنواره ناکام بود و حتی نامزد دریافت جایزه نشد. سهیلی بعد از این سه فیلم، دو سال از سینما فاصله گرفت و تنها در سریال شبکه نمایش خانگی «نهنگ آبی» به کارگردانی فریدون جیرانی به ایفای نقش پرداخت تااینکه امسال با فیلم «روز صفر» سعید ملکان به سینما و جشنواره فیلم فجر بازگشت؛ فیلمی که به ماجرای دستگیری عبدالمالک ریگی میپردازد. سهیلی با این فیلم نیز نتوانست سیمرغ بلورین را بهدست بیاورد.
مهتاب ثروتی هم پیش از این در بیش از ده فیلم و سریال نقش آفرینی کرده است. این بازیگر فعالیت حرفهای خود ر ا با سرالا «کیمیا» آغاز کرده و سریال «در جستجوی آرامش» و «پرستاران» از دیگر مجموعههای تلویزیونی او است. ثروتی با فیلم «پاستارونی» به شهرت رسید. بر طبق شنیدهها او در فیلم سینمایی «شهرک» نقش متفاوتی را بازی میکند.
«سازهای ناکوک» اولین ساخته علی حضرتی پیش از این به ضرورت و با تعطیلی سینماها به صورت آنلاین اکران شده بود. این فیلم قصه دو خواهر است که با ورود مردی عاشق، هویت اولی در آستانه فروپاشی و شخصیت دومی در مسیر جدیدی از خودشناسی قرار میگیرد. با توجه به مضمون فیلم، «سازهای ناکوک» شانس زیادی هم در اکران گیشه نداشت. تهیه کنندگی «سازهای ناکوک» بر عهده فرشته طائرپور بود که در سال ۱۳۹۸ و در ژانر خانوادگی و اجتماعی ساخته شد. هنگامه قاضیانی، غزل شاکری، حامد کمیلی، مرتضی ضرابی و احمد عربانی در این فیلم به ایفای نقش پرداختهاند.
این کارگردان جوان با فیلم «شهرک» قصد حضور در چهلمین جشنواره ملی فیلم فجر را دارد و بادید منتظر ماند و سرانجام این فیلم سینمایی را مشاهده کرد. فیلمهایی که این کارگردان جوان تهیهکنندگی کرده در جشنوارههای داخلی مورد توجه قرار گرفته و جایزههایی را هم نصیب فیلم کرده و همین کار او را در مقام کارگردانی دشوارتر از قبل میکند.
ساعد سهیلی، مهتاب ثروتی، کاظم سیاحی، شاهرخ فروتنیان، همایون ارشادی، رویا جاویدنیا، مرتضی ضرابی، ساقی حاجیپور، سید فرشاد هاشمی بازیگران این اثر هستند.
نویسنده و کارگردان: علی حضرتی، تهیهکننده: علی سرتیپی، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، مدیر تولید: پیمان حمیدی، مدیر برنامهریزی و سرپرست گروه کارگردانی: علی افشینراد، مدیر صدابرداری: کامران کیانارثی، طراح صحنه و لباس: افسانه صرفهجو، طراح گریم: عباس عباسی، دستیار اول کارگردان: رضا غفارنژاد، منشی صحنه: بهناز تاجیک، طراح جلوههای ویژه میدانی: آرش آقابیگ، ساخت فیلم پشتصحنه: مانی قدرتنما، تصویربردار: حامد مقدسی، عکاس: مریم تختکشیان.
انتهای پیام/
برچسب ها: اخبار سینما سینمای ایرانمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اینجا اخبار سینما سینمای ایران ساز های ناکوک تهیه کنندگی ساعد سهیلی علی حضرتی فیلم فجر بر عهده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۷۶۳۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلمی که دیوار میان پایتخت و شهرستان را از بین برد
فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهلودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهمترین ویژگیهای این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه میشود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلمسازم و تمام زندگیام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» اینها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلمسازی است و حاضر است سختیهایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگیهای یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبهرو هستیم.
مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر کارگردان فیلم آپاراتچی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درونمایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار میکند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که میتوان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.
وی ادامه میدهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیتهای نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن یک تجربه داشته باشند چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و میخواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.
کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه همانند کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای فیلم در سینما ایران داریم و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب میشود، تصریح میکند: گاهی اوقات در دل فیلمها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا میکند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم میزند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن هست که نکات گفته نشده سینما را بیان میکند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.
در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بودوی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما میافزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.
طاهرفر میگوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصهها و مولفههایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده میکنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.
وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار میکند: هنگامی که در عرصهی غوغا سالاری فیلمهای کمدی و گیشه پسند قدم میگذارید کار دشوار میشود اما به لطف خدا در هر کدام از مولفههایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبین دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.
کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه میدهد: ما باید در لایههای بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن یک مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلمهای غیر کمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب اول تماشاچیها باشد.
وی تصریح میکند: طی سالهای اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبین را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بناگذاری کردیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی میافتد هم سرمایهگذاران و هم تهیه کنندگان و به تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و صرفاً بر مبنای رسالت خود عمل نمیکنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرا برسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهده آفرینش آثاری بهتر باشیم.
تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهمترین نکات آن بودطاهرفر میافزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلمها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلمها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهمترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.
وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت میکنیم، میگوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا میکردند، همه عواملشان به چالش کشیده میشدند و یک رقابت پایا پای میداشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.
کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار میکند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.
وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه میدهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث میشود خیلی از انرژیها، پتانسیلها و استعدادهایی که در شهرستانها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا میشوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض میکند و قلم و دوربین را زمین میگذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.
طاهرفر تصریح میکند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.
تصویر، هنری اثرگذار استعلیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفتوگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار میکند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوتتر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.
وی ادامه میدهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که میشود آن را با خانواده دید، نمیگویم فیلمهای دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان میدهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.
بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح میکند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز میتوانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.
وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنریشان دیده میشود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمیبینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد میتواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.
استادی میگوید: ساخت فیلمهایی همچون آپاراتچی میتواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.
وی اظهار میکند: به وفور سوژههایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیتهای هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست میتواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.
به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازهترین روایت سینما از سینما است که میتوان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز میکند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.
کد خبر 748562